Hækkað verð á áburði

Já nú ætlar fyrstu birgjarnir að fara að birta verðskrá sína fyrir tilbúin áburð. Talað um minnst 40% hækkun frá því í fyrra og allt að 60% hækkun. Talað var við Ríkharð Brynjólfsson prófessor við Landbúnaðarháskóla Íslands í fréttum ríkisútvarpsins í síðustu viku og sagði hann að þessi hækkun hafði einungis eitt í för með sér, hækkun á verði búfjárafurða. Ég spyr hvernig ætla bændur að hækka verð á vörum sínum? Við fáum senda heim lista um hvað afurðarstöðvarnar borga og ef einhverstaðar er samráð þá er það þar því það munar einungis 2 krónum á hæsta og lægsta verði til bænda. Ég get sem dæmi ekki hringt í afurðarstöð og sagt "já ég hef voðalega gott lambakjöt til sölu, ég hef stritað í sveita míns andlits og gert mitt besta til að skepnan sé sem boðlegust neytendum. Ég gef henni ekki sýklalyf, ég gef vistvænt fóður, ég hef valið hið besta í ræktuninni og ég vil fá 670 krónur fyrir kílóið." Nei þetta virkar ekki svona afurðarstöðvar gefa út verð og þú velur svo hvert þú sendir afurðirnar þínar og neytandinn fær aldrei að vita að einmitt mitt kjöt er það besta þetta haustið. Eins er þetta með kúabændur, það þýðir lítið fyrir þá að leita tilboða í mjólkur eða kjötframleiðslu sína. Eina vopn sem bændur hafa í raun er að taka höndum saman og neyta að selja afurðir sínar til afurðarstöðva en þá kemur nú það inn að við megum ekki undir nokkrum kringumstæðum vinna eða selja okkar vörur beint frá býli því allt laga umhverfi hamlar því (sem er svo allt önnur umræða útaf fyrir sig). Ég spyr því aftur hvernig eiga bændur að hækka verð á afurðum sínum?

Komið hefur til tals að ríkið styrki neytendur (ath. NEYTENDUR!!) í þessu máli með því að niðurgreiða áburð til bænda og halda afurðarverði þannig í lágmarki. Já já allt gott og blessað með það ég hef hinsvegar aðrar hugmyndir. Í stað þess að niðurgreiða tilbúin áburð til bænda sem nota hvort sem er alltaf alltof mikið af honum því margir þeirra nenna hreinlega ekki að gera áburðaráætlanir, rækta reglulega og taka heysýni, að þá frekar niðurgreiða ræktunar kostnað á túnum, taka út kostnað fyrir heysýnatöku og halda betri og fleiri námskeið um gerð áburðaráætlanir. Þetta skilar sér margfalt til baka og á mun fleiri vegu en niðurgreiðslur á áburði mundi gera. Þetta skilar sér í heilnæmari afurðum, verndun umhverfisins (á margan hátt, þarf ekki að flytja inn áburð ergo engin olíubrennsla á skipum, köfnunareituráhrif í ám og sjó væru úr sögunni o.m.fl.) mundi styrkja atvinnuveg (það þarf mannskap til að greina heysýni og margir bændur nota verktaka í allan eða hluta til við ræktun túna) sé líka fyrir mér þar sem jarðvegur er þegar ónýtur vegna áburðargjafar eða rýr að öðrum hætti þannig að búfjáráburður dugar ekki til að þar sé hægt að nota bláþörunga og getið þið hvað!! Það er þörungaverksmiðja á Íslandi!! Og þörungar eru vistvænir og hafa ekki eins skaðleg áhrif á lífríki í ám og vötnum líkt og köfnunarefni gera.

Græða ekki allir á þessu bæði bændur og neytendur og síðast en ekki síst jarðríkið? Er þetta ekki skoðunarvert? Hugsið um það
Lifið heil

Athugasemdir

[Kiddi Jói, 23.1.2008 kl. 00:28]

HEYR HEYR